Afgelopen oktober overleed mijn naamgenoot, de Nijmeegse kunsthistoricus en galeriehouder Wim de Natris (1946-2021). Hij was geen directe familie en wij hebben elkaar slechts één keer ontmoet. Maar zijn naam en persoon kruist mijn pad al sinds de jaren negentig. Na onze ontmoeting was ik geabonneerd op de nieuwsbrief van zijn galerie en bleef zo op de hoogte. Het overlijden van deze naamgenoot trof me. In De Gelderlander verscheen een portret van deze fijne Nijmegenaar. Dat hij ruste in vrede.


Uiteindelijk zijn alle De Natrissen familie. Iedereen met onze achternaam stamt af van dezelfde voorvader. Deze Jan Pouweles de Natris leefde rond 1700 in Valkenswaard. Het gaat dan ook om een specifiek Valkenswaardse naam, hoe exotisch hij ook klinkt, waarschijnlijk een verbasterde veldnaam. Een familiegenealogie op internet wordt bijgehouden door een naamgenoot uit Maarheeze, ook in Zuidoost-Brabant. Een achternaam met karakter schept op voorhand een band. Als het gaat om onze voornaam hebben we minder geluk. Een aantal jaren geleden heb ik eens gegoogeld en vond wel zes of zeven Wim de Natrissen. Ondanks onze unieke achternaam zijn de Wimmen dus met velen.

De Wim de Natris waar ik over schrijf, was in de jaren negentig docent aan de Hogeschool Gelderland in Nijmegen. Lang geleden, in 1995, hebben we elkaar daar de hand geschud toen ik mijn diploma voor de deeltijdstudie museologie uitgereikt kreeg. Die deed ik bovenop mijn eerdere studie geschiedenis aan toen nog de Katholieke Universiteit Nijmegen. Ik had al begrepen dat er een docent met dezelfde naam op de hogeschool moest rondlopen, maar ik had hem nog nooit gezien. Tot dan. De ontmoeting was kort. Ik kon mij zijn gezicht niet herinneren.

Daarna bleven onze paden elkaar op afstand toch kruisen. Tijdens mijn baan in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam enkele jaren later ben ik eens door iemand gebeld die bij het horen van de begroeting “met Wim de Natris” aan de andere kant van de lijn dacht dat hij met zijn goede kennis van doen had. “Hé Wim, hoe gaat ie” of zoiets herinner ik me nog. Maar ik moest de beller teleurstellen. Ik was een ander. 

Ik had ook last van onze gedeelde naam. Twintig jaar geleden ben ik in het verlengde van mijn scriptieonderwerp weer begonnen met het doen van onderzoek en het schrijven van militair-historische artikelen. Het was de start van wat later De Natris Erfgoedprojecten zou worden. Omdat Wim regelmatig onder andere architectuurhistorische artikelen publiceerde, waaronder in het blad van de Nijmeegse Historische Vereniging Numaga, heb ik voor mijn auteursvermelding voor de zekerheid gekozen om mijn voorletters ‘W.H.M.’ te gebruiken en niet onze roepnaam ‘Wim’, om verwarring te voorkomen. Ik zal dat in de toekomst ook blijven doen. Weer later kwamen social media op en ben ik op LinkedIn een aantal keren benaderd door mensen om te linken, maar de verkeerde Wim voor ogen hadden.

Omdat ik oud-Nijmegenaar ben en in Nijmegen af en toe op bezoek ga bij vrienden ben ik een paar jaar geleden eindelijk eens spontaan de galerie aan de Van Dulkenstraat binnengewandeld, midden in zijn geliefde wijk Bottendaal. Bottendaal is gebouwd op een voormalig bolwerk van de stadsvesting, die eind 19e eeuw is gesloopt.  Ik trof het; Wim was aanwezig en nam alle tijd voor me. We hebben uitgebreid en aangenaam geconverseerd, ook kort over de geschiedenis van de wijk. Dat we allebei historici waren, hielp natuurlijk mee. Maar ik begrijp uit zijn beschrijvingen dat ik ook de warme mens heb ontmoet die hij geweest moet zijn. Op zo’n manier kunnen goede vriendschappen ontstaan. Ik bewaar dan ook warme herinnering aan onze eenmalige ontmoeting en had me voorgenomen nog een keer aan te wippen. Dat hoeft dus niet meer. Tot mijn spijt kan ik wel zeggen.

Wim de Natris overleed op 75-jarige leeftijd. We scheelden zeventien jaar. De komende jaren wil ik proberen langzaam op hem in te lopen – en daarna als het kan nog jaren uitlopen. Ik wens familie, vrienden, kennissen en relaties veel sterkte met het verlies.

Wim de Natris

_____

Links

In Memoriam naamgenoot Wim de Natris (1946-2021)
Getagd op:                        

2 gedachten over “In Memoriam naamgenoot Wim de Natris (1946-2021)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *